บางคนได้ยินเราตั้งเป้าหมาย แล้วก็บอกว่า บ้าไปหรือเปล่า ตั้งเป้าแบบนี้ในยุคเศรษฐกิจแบบนี้ มันจะไปทำได้ยังไง

บางคนก็เตือนผมว่า "อย่าตั้งเป้าให้สูงเกินไป ระวังทีมงานจะผิดหวังนะ"

บางคนก็ถามผมว่า "ตั้งเป้าขนาดนี้ มีวิธีการที่มั่นใจหรือยัง?"

ตอบตรงๆในเวลานั้นเลยครับว่า ยังไม่มีวิธีการที่ชัดเจน แต่มีเป้าหมายที่ชัดเจน หลับตาแล้วผมเห็นภาพทีมงานทุกคนใส่เสื้อกันหนาว อากาศเย็นๆ อยู่ท่ามกลางใบไม้สีเหลืองอร่าม กลางมหาวิทยาลัยโตเกียว พวกเราได้กินสุกี้ ชาบูเนื้อนุ่มๆอร่อยแบบเติมไม่อั้น ได้นอนแช่ออนเซ็น ได้กินขาปูยักษ์แบบไม่จำกัด ได้เดินช้อปปิ้งในย่านฮาราจูกุ ได้นอนพักใจกลางชินจูกุ

ผมซื้อแผนที่โลกมาแปะในออฟฟิศ และไฮไลท์ตรงโตเกียวไว้ในตำแหน่งที่ทุกคนเห็นเป้าหมายชัดๆ และคอยอัพเดทการทำงานกันบ่อยๆ

ผมบันทึกข้อความที่ผมและน้องๆพูดเอาไว้ในเดือนมกราคม ว่าเราจะเป็นอย่างไรในเดือนธันวาคม หรือพูดง่ายๆว่า เราอธิบายอนาคตออกมาเป็นภาพที่ชัดเจนในปัจจุบัน

และภาพที่ทุกท่านกำลังชมอยู่ นั่นก็คือ ภาพที่ผมบอกทุกๆคนว่า พวกเรามาอยู่ในภาพที่เราตั้งเป้าหมายเอาไว้แล้ว ให้ทุกคนได้ซึบซับ ได้สัมผัสกับพลังของการโฟกัส มีเป้าหมายที่ชัดเจน ไม่ย่อท้อแม้ว่าจะมีอุปสรรคหรือปัญหาใดใดเข้ามาท้าทายพวกเรา

ภาพที่เหลือคือบรรยากาศจริงที่ผมเคยหลับตาแล้วเห็นเมื่อตอนต้นปี แต่ครั้งนี้ผมลืมตา และเก็บภาพเหล่านี้ไว้ในความทรงจำ

ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้...ถ้าเรามุ่งมั่นเพียงพอ